miércoles, 30 de noviembre de 2011

PARENTESI TXIKI BAT, ARCHMEDIUM ETA RMS

Ohitura bilakatu da jada, klasetik kanpo lagun ditugun lankideekin lan  talde "txiki" bat bildu eta moeta honetako leihaketetara aurkeztea. Kasu honetan "repensar el frente marítimo de Cala Millu, Mallorca" abizena hartzen zuen ariketa burutu beharra zegoen.


Cala Millor, Mallorca irlaren ekialdean aurkitzen da. Bere izaera turistikoak, kultura honi dagokion enpresen nagusitasuna bultzatu du, hots, hotelez beteriko eremua dugu honakoa, udan zehar bizitza izugarria duena, baina, gainontzeko hilabeteetan zentzurik gabeko espazio izugarri handia osatzen duena (1,5km-ko luzeeradun frente maritimoa urtean 9 hilabetez erabiltzen ez dena).


Aurretik aipatutakoa aintzat hartuz sortzen da proiektu honetan mantentzen den oinarria. Izan ere, urteko garai gorenean turistak beharrezkoak dituen programa sorta neguan zentzu guztia galtzen dute: bidezkoa al da turisten masifikazioarengatik horren paisaia izugarria zigortua egona hainbeste urteren buruan? 


"Dilema" honi erantzuna bilatzeko asmotan jaio da proposamen EFIMERO ETA DINAMIKOA, ondoren azaltzen den justifikazio memoriarekin bat datorrena:



“PICK UP YOUR TOYS”

Cala Millor, Costa este de Mallorca, España.
No es nada nuevo afirmar que se trata de un paraje que en su día debió de ser impresionante pero que a consecuencia de la especulación inmobiliaria se ha visto castigado por una masificación constructiva que no parece cesar. A pesar de vernos sumergidos en una cultura basada en el consumismo y disfrute personal olvidando en muchos casos el propio respeto hacia nuestro entorno más próximo, existe a día de hoy la preocupación por ciertos grupos, colectivos, empresas que intentan aportar ideas con el fin de corregir errores del pasado.

Gracias al trabajo de Biel Horrach Estarellas se puede percibir una dirección a seguir en la recuperación de Cala Millor y lo que en su día fue: UN SISTEMA DUNAR.

La “recuperación” de este paisaje es una solución, a la par que un RETO: ¿Cómo hacer coexistir dos realidades en un mismo lugar? TURISMO y PAISAJE son dos conceptos que no parecen casar demasiado bien. La respuesta a dicha pregunta será la que solucione el proyecto.

Por un lado encontramos programa turístico, donde las necesidades urbanísticas (mobiliario urbano, puestos de socorro, sombra, ocio, piscinas, tabernas, baños, duchas…) únicamente cumplen su función en los meses de verano (un 25% del año). Además nos encontramos ante la intención de “recuperar” un paisaje que tiene como característica exclusiva el movimiento del mismo (Las dunas son sistemas dinámicos).

Es por todo lo mencionado que el proyecto debería de tener dos cualidades innegables: CARÁCTER EFÍMERO y DINÁMICO.

“PICK UP YOUR TOYS” recoge un concepto básico como la manera en la que un niño recogería sus “juguetes” (el programa turístico no deja de serlo al fin y al cabo) hasta la próxima vez en la que fueran requeridos. De esta manera la propuesta pretende ser un sistema constructivo simple, basado en la triangulación del espacio, que permita ser albergado en “recipientes”  durante la temporada baja y desplegados en temporada alta.

Los “recipientes” anteriormente mencionados no perderían su sentido existencial en verano, ya que constituirían un espacio agradable y fresco en el que poder cobijarse del sol.

Como conclusión, se podría decir que nos encontramos ante un sistema que permite dar tregua al paisaje dejando que se recupere de la masificación de turistas durante el resto del año, HACIENDO COEXISTIR TURISMO Y PAISAJE.



Uda nahiz neguaren arteko dikotomiari garrantzi izugarria eman zaio une oro, turismoari eskeinitako programa sorta elementu efimero bilakatuz.




Sistemaren eraikuntza papiroflexia ekintzarekin hartzen duen antzekotasuna nabaria da, izan ere, programaren diseinuan erabilitako tresna paregabia suertatu zaigu.
Beste barik, turismoa eta paisaiaren arteko harremanearen hausnarketa ariketa izan dela esan dezakegu. Paisaiarekiko eta bertako biztanleekiko errespetua aintzat hartzen duen proposamena da, alegia, PICK UP YOUR TOYS.

3 comentarios:

  1. lehiaketak lehiaketa, ideia soil bat da erakusgarri jartzen duguna. Zaila berriz ere, baina aldi berean polit eta interesgarria, herramienta batez dednari erantzute hori.

    Analisi "sozial" eta tenporal horrek, transtornoa jasaten duen identitatea planteatzera zaramatzate, eta dual-personality horrek espazio hibridoak sortzera eta asmatzera eraman zaituzte; baina betilez galdera airean uzten dut. Espazio horiek bi momentuei erantzuten die egoki, edo bateri ere ez?

    Hor da koxka. Nik uste planteamendua dela zaila eta ziur "recipiente" horietan badirela batzuk hobe integratzen direnak sozial bai paisajistikoki beste batzun baino. Beraz ez litzake analisi zorrotzago bat egin behar eta jerarkizazio tipo bat planteatu behar "rezipiente" horien artean? Adibidez eskinakoak eta erdikoak ez dute berdin funtzionatuko, edota uretatik hurbilago dagoen batek barrurago dagoenarekin konparatuz. Ez?

    Eta bukatzeko, egia da ere, sistema triagular modular horrek dorre hauen diferentziazio eskaera horiek ahalbidetzerik duenik, eta beraz bukatzen dut esanez: ideia soluzio generiko gisa ona, baina gakoa hurrengo pausua litzake. Nola amoldatu guzti hau benetako insitura? enkajea nola egin

    ResponderEliminar
  2. Akatzak akatz... argi dago proiektuaren garapenean eten bat egin behar izan dugula azkenean (badakizu... epeak errespetatu, lamina bakarra...)

    Aipaturikoak aintzat hartu ditugu zati handi batean ("oaxis"-en arteko jerarkizazio planteamendua batez ere), baina, "bigarren mailakotzat" har dezakegun erabaki horrek azalpen eta justifikazio sakona beharko luke izan: analisia, memoria eta dokumentazio grafiko gehiago azken finean.

    Laburbilduz, ideia nagusiaren transmititzeak bultzatu gaitu lamina osoa erabiltzera, garatzeke dagoen proiektu sistema baten antzera azalduz.

    MILESKER ERANTZUNAGATIKK!!!

    Julen

    ResponderEliminar
  3. Ez dira akatsak izan, proiektu polita eta interesgarria dela azpimarratzen dut; baina dena bezala nola egin zitekeenaren erantzun soil batera jo dut. Badakizu arkitektuok badugu zerbait norberaren proiektua ez denean, "hobetzea" posible dela pentsarazten digutenak!

    ResponderEliminar