miércoles, 30 de noviembre de 2011

PARENTESI TXIKI BAT, ARCHMEDIUM ETA RMS

Ohitura bilakatu da jada, klasetik kanpo lagun ditugun lankideekin lan  talde "txiki" bat bildu eta moeta honetako leihaketetara aurkeztea. Kasu honetan "repensar el frente marítimo de Cala Millu, Mallorca" abizena hartzen zuen ariketa burutu beharra zegoen.


Cala Millor, Mallorca irlaren ekialdean aurkitzen da. Bere izaera turistikoak, kultura honi dagokion enpresen nagusitasuna bultzatu du, hots, hotelez beteriko eremua dugu honakoa, udan zehar bizitza izugarria duena, baina, gainontzeko hilabeteetan zentzurik gabeko espazio izugarri handia osatzen duena (1,5km-ko luzeeradun frente maritimoa urtean 9 hilabetez erabiltzen ez dena).


Aurretik aipatutakoa aintzat hartuz sortzen da proiektu honetan mantentzen den oinarria. Izan ere, urteko garai gorenean turistak beharrezkoak dituen programa sorta neguan zentzu guztia galtzen dute: bidezkoa al da turisten masifikazioarengatik horren paisaia izugarria zigortua egona hainbeste urteren buruan? 


"Dilema" honi erantzuna bilatzeko asmotan jaio da proposamen EFIMERO ETA DINAMIKOA, ondoren azaltzen den justifikazio memoriarekin bat datorrena:



“PICK UP YOUR TOYS”

Cala Millor, Costa este de Mallorca, España.
No es nada nuevo afirmar que se trata de un paraje que en su día debió de ser impresionante pero que a consecuencia de la especulación inmobiliaria se ha visto castigado por una masificación constructiva que no parece cesar. A pesar de vernos sumergidos en una cultura basada en el consumismo y disfrute personal olvidando en muchos casos el propio respeto hacia nuestro entorno más próximo, existe a día de hoy la preocupación por ciertos grupos, colectivos, empresas que intentan aportar ideas con el fin de corregir errores del pasado.

Gracias al trabajo de Biel Horrach Estarellas se puede percibir una dirección a seguir en la recuperación de Cala Millor y lo que en su día fue: UN SISTEMA DUNAR.

La “recuperación” de este paisaje es una solución, a la par que un RETO: ¿Cómo hacer coexistir dos realidades en un mismo lugar? TURISMO y PAISAJE son dos conceptos que no parecen casar demasiado bien. La respuesta a dicha pregunta será la que solucione el proyecto.

Por un lado encontramos programa turístico, donde las necesidades urbanísticas (mobiliario urbano, puestos de socorro, sombra, ocio, piscinas, tabernas, baños, duchas…) únicamente cumplen su función en los meses de verano (un 25% del año). Además nos encontramos ante la intención de “recuperar” un paisaje que tiene como característica exclusiva el movimiento del mismo (Las dunas son sistemas dinámicos).

Es por todo lo mencionado que el proyecto debería de tener dos cualidades innegables: CARÁCTER EFÍMERO y DINÁMICO.

“PICK UP YOUR TOYS” recoge un concepto básico como la manera en la que un niño recogería sus “juguetes” (el programa turístico no deja de serlo al fin y al cabo) hasta la próxima vez en la que fueran requeridos. De esta manera la propuesta pretende ser un sistema constructivo simple, basado en la triangulación del espacio, que permita ser albergado en “recipientes”  durante la temporada baja y desplegados en temporada alta.

Los “recipientes” anteriormente mencionados no perderían su sentido existencial en verano, ya que constituirían un espacio agradable y fresco en el que poder cobijarse del sol.

Como conclusión, se podría decir que nos encontramos ante un sistema que permite dar tregua al paisaje dejando que se recupere de la masificación de turistas durante el resto del año, HACIENDO COEXISTIR TURISMO Y PAISAJE.



Uda nahiz neguaren arteko dikotomiari garrantzi izugarria eman zaio une oro, turismoari eskeinitako programa sorta elementu efimero bilakatuz.




Sistemaren eraikuntza papiroflexia ekintzarekin hartzen duen antzekotasuna nabaria da, izan ere, programaren diseinuan erabilitako tresna paregabia suertatu zaigu.
Beste barik, turismoa eta paisaiaren arteko harremanearen hausnarketa ariketa izan dela esan dezakegu. Paisaiarekiko eta bertako biztanleekiko errespetua aintzat hartzen duen proposamena da, alegia, PICK UP YOUR TOYS.

martes, 8 de noviembre de 2011

ERAIKINA BAI? ERAIKINA EZ? (proiektuakVI. Baiona, Frantzia) part II

Pasa den aurrentregan, oinarrizko ordenazioaren lehendabiziko pausoak aipatu genituen. Bestetik, ERAIKINA IZAN NAHI EZ DUEN ERAIKINAZ aritu ginen.... espazio publikoaren parte den eraikuntza moeta baten inguruan aritu ginen...eta honako sarreran horren inguruan arituko gara derrigorrean: nola kudeatu eremu publikoa?


Lehendabiziko analisietan, (ikus. hurrengo irudia) ebaketak adierazitako esparru publiko ezberdinak antzeman daitezke. Modu progresiboan orube depresio edo/eta altzaerak sortzen dira, beti ere jarraitasun bat existitzen delarik.

eremu publikoaren analisia, ebaketak
Ebaketa aztertuz berehala  nabarmentzen da soterraturik aurkitzen den programaren azaleraren ehunekoaren zenbatekoa (gutxi gora behera %25-era ailegatzen dena aize). Konpromexu sakon bat sortzen da,hortaz, goi eremu publiko eta sotoan dugun programaren artean. Hori dela eta, argiztapen eta aireztapen egoki baten beharra lehen mailako premiatzat har dezakegu. Bitxia badirudi ere, bertatik sortuko dugu espazio publikoaren antolamendua.


Ondoren ikusi dezakezuen ebaketetan buruturiko diseinu bozetoak aurkitzen dira. Argi iturri baten bila, eremu urbanoak beharrezkoak dituen altzarien integrazioa bilatzea da erronka nagusia, luzernarioekin tartekatuz. Modu honetan, kalitatezko soto oina eskuratuko genuke. Emaitza: sotoan eta behe oinan suertatzen denaren islada da eremu publikoaren antolamendua. Nahi eta nahi ez, aktuazio eremuaren ampliazioa ematen da, St. André elizara ailegatzen dena, hain zuzen ere. 
eremu publikoaren analisia (hiri altzarien diseinua),

ordenazio oina

Pabimentazioari dagokionez, begetazio eta pabimentu gogorrak tartekatzen dira une oro. Harreta berezia eskeini zaio zoladuraren arteko aldaketa progresiboari, erabilitako gai bakoitzaren zergatia justifikaturik aurkitzen da: argi iturriak, alde erresidentzialetik eratorritako pabimentu historikoa, "la nive"-n presentzia, begetazioaren ezarpena, itzala... izan dira, besteak beste, erabilitako arrazoi nagusiak.

zoladura deskonposatua, perspektiba
eremu publikoaren maketa kontzeptuala (lan maketa)
Emaitza gisa, maila ezberdinen arteko harreman estua sortzen da, argi iturri nahiz irisgarritasunaren bila, eraikinaren forma eta ebaketan hartutako estrategiek esparruaren kalitatearen hobekuntza dakartzate. Ondoren azertu daitezkeen ebaketa nagusietan eremu publikoaren antolakuntza eta hartutako oinarrizko diseinu erabakiak hauteman daitezke.
ebaketak
ERAIKIN BARNEAN murgildurik, eremu publikoaren ampliazioa ematen da. Hori dela eta, ezinezkoa da, proiektu fase honetan, eraikuntzaren alde pribatu eta publikoak modu zehatzean adieraztea. Lan ugari falta bada ere, diseinu prozesuaren hasierako pausoak eman dira (aurrerantzean talde kide bakoitzak bere kabuz jarraituko duena). Atxikitutako irudiek argi uzten dute eraikinaren barne hartutako lehendabiziko erabaki estetiko eta funtzionalak.

programa antolaketa, perspektiba
egitura proposamena, perspektiba